IMPORTANTE PLANO DE MOBILIDADE- TRANSPORTE PÚBLICO

O Plan de Mobilidade potencia o transporte

público variando o actual sistema radial

REDACCIÓN > FERROL

Coas denominadas supermanzás como instrumento crave, o Plano de Mobilidade elaborado pola Axencia de Ecoloxía Urbana de Barcelona para o Concello de Ferrol propón solucións para todo tipo de cuestións relacionadas co espazo público e o desprazamento pola cidade e a súa contorna.

As supermanzás son zonas delimitadas por vías básicas que configuran unha área en cuxo interior inclúese un conxunto de mazás. No novo plan, trátase de reestruturar a mobilidade establecendo unha rede diferenciada para cada modo de transporte.

E quizá o transporte público sexa unha das materias pendentes máis unanimemente recoñecidas polos cidadáns en relación co municipio de Ferrol.

O sistema de transporte público está formado por dez liñas urbanas, sete de ámbito rural e varias interurbanas que, coa estación de tren, funcionan como conexión entre a cidade e o resto de Galicia e de España.

Tamén está en servizo unha liña de autobús nocturno cuxo percorrido coincide coa 1-2 entre o Porto e Neda, e tres de cooperativas, dúas en Fene e unha Caranza.

Con todo, unicamente o 3,9% dos desprazamentos no municipio realízanse en transporte público. Segundo aparece recollido no estudo do Aula de Ecoloxía Urbana, a rede actual de autobuses urbanos é radial e funciona como unha suma de liñas que conectan os distintos barrios co centro histórico da cidade.

Con este esquema de funcionamento, é precisamente o centro a única zona da cidade onde están verdadeiramente resoltas as conexións a través do transporte público, algo que non sucede, con todo, nin nos barrios periféricos entre si nin nos polígonos industriais.

Con frecuencias que roldan os sesenta minutos, só o corredor da estrada de Castela ata o Porto conta con autobuses cada media hora aproximadamente, de maneira que os cidadáns perciben moi negativamente estes intervalos tan longos e acaban por desistir da utilización do transporte público, nada competitivo neste caso co privado.

Outro problema engadido que detecta a Axencia de Ecoloxía Urbana de Barcelona é unha deficiente xestión do espazo público, xa que a maioría das liñas tanto urbanas como rurais e externas pasan polo centro histórico.

O eixo da praza de Galicia e Correos é un claro exemplo deste problema, xa que se trata dunha zona saturada polo paso de máis de 350 autobuses ao día.

O novo modelo de mobilidade proposto no estudo realiza unha clara aposta polo transporte público e, en concreto polo sistema de autobuses.

As redes deben ser redeseñadas para evitar que sexan redundantes no centro urbano, cambiando o sistema radial actual e potenciando, ademais, as actuais estacións de tren e autobús, sen que se descarte tampouco a posibilidade de habilitar un servizo de tranvía.

O obxectivo que expón o plan é que dous puntos calquera da cidade poidan conectarse realizando como máximo un intercambio dentro da propia rede.

Os puntos de intercambio desempeñarán un papel fundamental porque reducirán o número de paradas pero tamén porque as marquesiñas servirán como elementos informativos.

Diario de Ferrol.-