REPORTAXE XORNAL "LA VOZ DE GALICIA"

O Ensanche A acusa o peso do

tráfico e a falta de aparcadoiro

O caótico crecemento urbanístico

dificulta a modernización dun espazo

onde cohabitan a puxanza e a

deterioración

O segundo barrio máis populoso do municipio, só por detrás de Caranza, agrupa ao 13% dos ferroláns

 É a segunda bolsa residencial máis importante do municipio, só por detrás de Caranza, e a expansión natural do centro histórico da cidade. Trece de cada cen ferroláns residen actualmente no Ensanche A, un barrio que se estende a ambos os dous lados do seu centro neurálxico, O Inferniño. E cuxo crecemento arroxa hoxe a imaxe dun rueiro irregular cuxas dificultades urbanísticas pasan factura aos veciños e condicionan os proxectos futuros.

 A trincheira que conforma o paso das vías do tren e infraestruturas como a estación de autobuses maniatan unha zona con aspiracións de expansión que estende os seus dominios desde a rúa Manuel Belando ata a praza de España.

O barrio xestado entre os anos cincuenta e sesenta tivo un crecemento desordenado e individualista ao que agora veciños e administración local deben facer fronte.

Primeiro, para cohesionar un barrio carente da entidade e homoxeneidade coas que outros naceron. Despois para intentar frear a deterioración dos edificios, de cuxas graves consecuencias deu mostra esta semana o derrubamento dunha fachada na rúa Cataluña. E tamén, para dotar dos servizos necesarios na actualidade e non proxectados -nin esperados- fai máis de medio século, como as zonas verdes.

O, por exemplo, a necesidade de estacionamento para facer fronte ao crecemento poboacional.



Os primeiros edificios levantados carecen de prazas de garaxe nos seus baixos e sotos. E a estreiteza de moitas das súas rúas limitan os estacionamentos en superficie. A iso súmase a inexistencia na práctica dun aparcadoiro público, xa que o do Inferniño aínda non funciona como tal.

Alta densidade circulatoria

Pero o paso de coches é constante e tamén de buses. A proximidade ao centro e a existencia dentro do seu ámbito de servizos como o ambulatorio Fontenla Maristany, as estacións de tren e bus, a biblioteca municipal, o instituto Concepción Arenal, tres escolas infantís, o centro cívico Carvalho Calero e tres prazas, a de España, a da Ilustración e a do Inferniño, xustifican un peso circulatorio agravado polo paso de autobuses e a puxanza crecente da zona.



 Socialmente o barrio rexuveneceuse, en parte polo parque de vivendas de aluguer existente no barrio, un dos favoritos para os inmigrantes, que supoñen xa o 5% da poboación.

----------------------------------------------------------------------------

«Aquí construíuse a tolas: primeiro

 as casas e logo as rúas»

19/12/2010-



Ana J. López Díaz - Presidenta



 Ana Jesús López Díaz é a cabeza visible da outra entidade veciñal do barrio, a do Rosario-O Inferniño, que hoxe supera o centenar de socios. Para a súa presidenta as prioridades na zona pasa por «mellorar as infraestruturas, as rúas e os servizos», e especialmente, «todo o que vira ao redor da praza, que está moi morto».



   Cre que os problemas do barrio teñen a súa orixe desde o seu nacemento, no seu modelo de crecemento «caótico»: «Aquí construíuse ás tolas: cada un facía a súa casa na súa leira e despois construíase a rúa.



    Foi crecendo ao revés do que se entende como algo planificado», describe. De aí un trazado «moi irregular» que provocan os problemas nas rúas. Critica a supresión de «moitísimos aparcadoiros» nunha zona con escaseza de garaxes. E tamén algúns proxectos actuais como o do Palco dás Ánimas: «Había que facer un parque non de cemento, senón máis natural, nun barrio con apenas zonas verdes».

  Ana J. López pide que se revitalice» tanto o centro comercial como o cultural, para o que pide unha programación «estable». No outro lado da balanza, «é un barrio vivo, con moita xente nova e un núcleo de inmigrantes moi integrado na sociedade, que creo que é positivo.

   O máis valioso do barrio é a xente», concluíu.



La Voz de Galicia.-